Krupanj, opština udaljena oko 150 km od Beograda, osim bogate istorije i prirodnih lepota koje ga okružuju, ima nešto jedinstveno čime se retko koje mesto u Srbiji može podičiti.
Reč je o Dobrom potoku, crkvenom parku koji se nalazi na oko 1,5 km od centra Krupnja, najpre poznat po prvoj krupanjskoj crkvi koja se prvi put pominje 1528. godine, Crkvi Uspenja Presvete Bogorodice, a koja je nakon paljenja od strane Turaka obnovljena 1771. godine.
Pre nego što stignete do ovog mesta na brdu, navigacija će vas dovesti do istoimenog konaka Dobri potok, privatnog smeštaja i restorana koji su kasnije otvoreni i koji, prema dostupnim podacima, nemaju veze sa crkvenim posedom. Stotinak metara iznad tog ugostiteljskog objekta videćete veliku kapiju i ogroman prostor ispunjen muzejima, tradicionalnim kućama, a pre svega crkvom iz 16. veka.
Crkveni park se prostire na pet hektara, a sastoji se od tri parka, što simbolizuje sveto trojstvo. Prvi, odnosno centralni park je posvećen Presvetoj majci Bogorodici, gde su i hram sa riznicom, crkveni dom sa crkvenom salom u prizemlju, galerijom slika i vladičanskim salonom.
– Na spratu je muzej enterijera 19. i 20. veka, a tu je i podzemna crkva Svetog Prokopija. Imamo i Muzej starih zanata i sećanja, zatim Muzej svetosavske dece, odnosno pedagoški muzej, Muzej pčelarstva, Muzej lova, česmu Jugovića i saborište na kojem se održava sabor za Petrovdan 12. jula – rekao je za Priče sa dušom protojerej stavrofor Aleksandar Đurđev, starešina crkve.
Foto: Nenad Blagojević
Čim uđete u muzeje, senzori će to primetiti i krenuće prigodna muzika, pa će ugođaj upoznavanja sa istorijom ovog kraja i Srbije biti još lepši i autentičniji. Slično je i u crkvi, dok će se u podzemnim crkvama upaliti svetlo kad stanete na određeno mesto. Da ne otkrivamo sve detalje, svakako ćete se natenane upoznati sa lepotama ovog skrivenog mesta. Gornji park nosi ime Svetog Save i tamo se nalaze podzemna crkva Svete Petke Paraskeve i jedno staro domaćinstvo s kraja 19. veka. Treći park se zove park Svetog arhiđakona Stefana, on je u šumi i sportsko-rekreativnog je tipa.
Ideja o ovom muzejskom etno-kompleksu nastala je 1995. godine, a kako se Aleksandar Đurđev godinama bavi istorijskim istraživanjima ovog kraja i muzeologijom, ništa napamet nije rađeno.
– Ove kućice koje vidite su sofrašice, u njima su imućni domaćini nekada imali pokrivene sofre. One su bile porodične, u njima su živele brojne porodice: Živanović, Jakovljević… Ljudi su se na velike blagdane tu okupljali i imali su gde da obeduju. U jednom trenutku sam počeo da pitam ljude o tome, pošto sam zatekao samo jednu polusrušenu sofrašicu. Molio sam ih da mi kažu gde su ih imali i kako su koristili, a oni su počeli da mi pričaju o njima i tako je nastala ideja da vratim sve to u 19. vek – kaže Aleksandar.
Crkva je autentična, ona se spominje još 1528. godine, ali ovakva kakvu je danas vidimo je iz 1818. godine.
– Godinama sam prikupljao sve te zgrade od ljudi koji su ih poklanjali, a zatim smo ih rasklapali, pa sklapali i restaurirali – priča Đurđev.
Foto: Nenad Blagojević
On je poklonio Srpskoj pravoslavnoj crkvi deo svoje zbirke, pa se u Dobrom potoku danas nalazi 6 muzeja sa 1.350 eksponata. Ovde dolaze i odrasli i deca, pogotovo tokom ekskurzija jer su brojne škole od Valjeva i Šapca pa do Loznice u svoj program uvele obaveznu posetu crkvi i crkvenom parku u Dobrom potoku. I turisti koji odsedaju u hotelu “Grand” u Krupnju svraćaju na jednodnevne izlete do ovog duhovnog centra.
– Ono što što sam želeo, to ovo mesto sada i jeste – epicentar kulture u samom Krupnju. Ljudi dolaze da ga vide, a mi se trudimo da ga ulepšamo svake godine i da bude na korist svim posetiocima – rekao je protojerej stavrofor Aleksandar Đurđev, koji, iako rođen u Parizu, najveći deo života provodi u Krupnju.
– Molio sam vladiku da mi dozvoli da ostanem u mom kraju pošto sam odrastao u Krupnju i došao ovde iz Francuske da ne bih zaboravio jezik. Majka mi je odavde, a cela familija je u Francuskoj. Dobri potok je za mene bio nešto očaravajuće. Imao sam veliku viziju za ceo ovaj prostor i hteo sam da bude naš kulturni i duhovni centar. Vladika se zainteresovao za to i dao mi blagoslov da radim to što sam zamislio – rekao je Aleksandar Đurđev za Priče sa dušom.
Izvor: www.pricesadusom.com
